Seni; sana yazmanin güzelligini sadece ben bilirim ve ben anlarim,
çünkü seni sana anlatirken umudumu,
hasretimi, sevgimi yazdim.
Ben seni kimsenin bilmedigi,
göremedigi uzaklardan sevdim, derin, gizemli, alimli,
ulasilmaz bir okyanusun derinliginde buldum da sevdim.
Kimi zaman uykusuzlugumda, kimi zaman derin uykularimda,
kimi zaman yoklugunda,
bazen de yanimda oldugun anlarda seni özledim.
Alamadigim, tutmaya cesaret edemedigim,
hasretine alev alev yandigim parlak bir inciydin benim için.
Ben seni soguk ve yagmurlu bir günde,
seni düsünürken sicakliginin içimi yaktigi anlarda sevdim.
Sen uyurken gözlerinin derinliklerine daldi
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku