Uyan yarim, uyan, söndü yildizlar,
Gün, karsi tepeden dogmak üzredir.
Her sabah günesi seyreden kizlar,
Mahmur gözlerini ogmak üzredir.
Uyan yarim, sesler geldi derinden,
Karanlik oynadi, koptu yerinden;
İlk isik, kapinin esiklerinden,
simdi bir gölgeyi kogmak üzredir.
Sevgilim, kapimi çaldi aydinlik,
Baygin gözlerimi aldi aydinlik,
İçimde tikandi, kaldi ayrilik,
Bu aydinlik beni bogmak üzredir.
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku