Üfleme bana annecigim korkuyorum
Dua edip edip, geceleri.
Haytayim ama ne kadar güzel
Gidiyor yüzer gibi, vücudumun bir yeri.
Niçin böyle örtmüsler üstümü
Çok muntazam, ki bana hüzün verir.
Agarirken uzak rüzgarlar içinde
Oyuncaklar gibi sehir.
Gözlerim örtük fakat yüzümle görüyorum
Agliyorsun, nur gibi.
Beraber duyuyoruz yavas ve tenha
Duvardaki resimlerle, nasibi.
Annecigim, büyüyorum ben simdi,
Büyüyor göllerde kamis.
Fakat degnekten atim nerde
Kardesim su versin ona, susamis.
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku