Gücüm, hayatım, nem varsa kaybettim;Kaybettim, ah, dostlarımı, neş'emi;Kalmadı hatta kibrim, azametim;Oydu vehmettiren dahiliğimi.
"Hakikat budur" dedikleri zaman,Karşımda sahiden bir dost zanettim.Hakikati anlayıp duyduğum an;Çoktandır galip gelmişti nefretim.
Ama işte hakikat ebedîdir;Yaşarsa bir kimse ondan bihaber,Alemde ömrünce gafil kişidir.
Tanrı soruyor, cevap vermek ister,İyi ki ağlamışım arasıraElimde kalan servet bu, dünyada.
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku