Elveda, ey özgür yaradılış!Son kez karşımdasın işte;Yuvarlayarak mavi dalgalarınıParıldıyorsun gurur dolu bir güzellikle.
Hazin mırıltısı gibi bir dostun,Veda saatinde ümitsiz seslenişi gibi,Son kez işitiyordum hüzünlü uğultunuYalvaran, beni çağıran seslerini.
Ey, can attığım sınırı benliğimin!Ne kadar çok senin kıyılarındaDolaştım, sessiz ve başım dumanlı,Gizli bir kararın hüznü ruhumda.
Nasıl seviyordum seslenişlerini,Boğuk sesleri, o uçurum yankısını;Ve akşam saatindeki sessizliği,Ve delişmen atılışlarını!
Uysal bir balıkçı yelkenlisiBir an öyle istedin diye senDalgırlarda yiğitçe kayıp gider;Fakat coşup kükredin mi birdenBatar birbiri ardına gemiler.
Elimden gelmedi sonsuz
içerigin devami sadece üyeler içindir!
Tikla Şiirin Devamini Oku