Şairin Tüm Şiirleri » Sair Nuri Can

figan düser denizlere sular çekilir
yagmur yagmaz vahalardan kirpiklerime
bir rüzgar hiçkirir tenhada, bir dal kirilir
boynunu büker kir çiçekleri kelebekler ölür

gitme
bir yildiz küser gögüne, içini çeker bir çocuk
sasirir yönünü rüzgarlar
bütün pinarlarin suyu çekilir
solar nazli çiçekleri kalbimin, üzülürüm

gitme
öksüz kalir içimdeki imge daglari
saçlarini öpen seher yeli, çoban yildizi
bir daha turnalar geçmez, bülbüller ötmez
çiçekler açmaz bahçemde ah gülüm

gitme
acilara mahkum olur yüregim
ardinda firtinalar kalir, ayriliklar, anilar, yanlizliklar
boynu bükük asklar, gözü yasli sarkilar
alisamam yokluguna, yoklugun ölüm

gitme
içimdeki bütün vagonlar devrilir
bir kar yagar istasyonlara, üsürüm

gitme kal sevdigim terketme beni
umutsuz çaresiz bekletme beni
bütün ormanlar atese verilir
kuslarda gider bu kent de, ölürüm

gitme kal
menevseler açsin daglarda
sevince dönüssün gökyüzü
iki çiglik arasinda birakma beni ah gülüm
yokluguna alisamam yoklugun ölüm

gitme
bütün ormanlar atese verilir
kuslarda gider bu kent de, ölürüm