Şairin Tüm Şiirleri » Sair Nuri Can

Her gece yüreklere
bir siir irmagi dökülür
bir mavi dize

Sevdali bir ayisigi
dalgalarla bogusur
kavusamaz denize

Ay gidince
yildizlarda gider
öksüz kalir limanlarda gemiler
bir sizi düser gedize
iner gökyüzü damla
damla dize dize

Gün sendeler gül su ates ve kül
siir olur dökülür kirpiginde
kanadi kirik bir martinin
aglama duygusuyla islanir kiyilar

Ay suskunlasir incinmis dalgalarda
hüzün veren eski anilar gibi suskunlasir
ay ki, incinmis gecelerin yalniz kalbi
altin renkli denizlerde kederi bekler her gece

Ne zaman alip basimi gitmek istesem
bir yagmur damlasi düser yüregime
denizde dalga olurum
dalgada marti
açarim kanatlarimi uçamam

Ne zaman alip basimi gitmek istesem
ayriliklar vurur beni.
gözlerim ufuklara,
yüregim hasretlere kelepçelenir.
dudaklarimda kanayan siirler
ve bozguna ugramis bir düs bahçesi hüznü ile
hicran boylarinda kalir duygularim

Yel ne bilsin ki,
bir yapragin ürperisinde yüregim
sel ne bilsin ki,
kar yagdikça kis,
yagmur yagdikça göz'üm…
ay isigiyla yikayip ruhumu
sulara biraktigimi her gece sevgimi …

El ne bilsinki,
sevgi soyundan oldugumu
kin kokan bir dünyada hüzünlendigimi
kalbime koyup ay güzelligini her gece
bagrima basip yalnizligimi
sarilip uyudugumu incecik bir siziya…


Yolunu yitirmis yorgun bir gezgin gibi
hep yalnizliklara çikti yolum, uçurumlara
gögsümde sakladigim kirilgan düslerle
aynalarin küstügü yerdeyim simdi
ay’in üsüdügü yerde
avuç avuç hüzün topluyor yüregim
ah! nasil güleyim ayisigim
sariyildizim nazlikizim
simdi gam vaktidir
gam vakti…