Suskun Şiiri » Şair » AHMED ARİF

‘Suskun Şiiri » Şair » AHMED ARİF Şiiri’




Sus, kimseler duymasin,
Duymasin, ölürüm ha.
Aymisam yari gece,
Seni bulmusam sonra.
Seni, kaburgamin altin parçasi.
Seni, dislerinde elma kokusu
Bir daha hangi ana dogurur bizi?
Ruhum... Misra çekiyorum haberin olsun.
Çarsilarin en küçük meyhanesi bu,
Saçlari yüzümde kardes, çocuksu.
Derimizin altinda o ölüm namussuzu...
Ve Ahmedin isi ilk rasgidiyor.
İlktir dost elinin hançersizligi...
Agliyor yesil.

Rüya, bütün çektigimiz.
Rüya kahrim, rüya zindan.
Nasil da yillari buldu,
Bir misra boyu maceram...
Bilmezler nasil aradik birbirimizi,
Bilmezler nasil sevdik,
İki yitik hasret,
İki parça can.
Çatladi yüregi çakmaktasinin,
Agiyor gökkusaklarinin serinliginde
Çaglardir bogulmus bir su...
Agiyor yesil.


Åžair » : AHMED ARİF | Tarih: 13.05.2016
Makale Okunma Hiti : 1924 ~]
Suskun Suskun Suskun Suskun Suskun
Sende Oy ver : 0-Kisi:Puani : 0      

Şairin Tüm Şiirleri » Ahmed Arif

    AHMED ARİF  Mesaj Gonder Son konulari Son cevaplari Åžairi arkadas listeme ekle Arkadas listeme ekle

    • Suskun » Åžiiri » Åžair - AHMED ARİF
      © Bu Şiirin her türlü telif hakki
      Åžairin kendisine veya temsilcilerine aittir