‘Düsmek Şiiri » Şair » Kervanlar Şiiri’

Ölüme düstü aksam
tülbentten süzdüler batakligi
öksüz bir ari kusu kaldi.

Dalgaya düstü deniz
unutup tuza döndü
koynundaki baligi

Maviye düstü kirlangic kanadi
bulutla oynuyor düsler
isik yoklugun öbür adi.

Sevgi cagirinca düsmez
savur umutlarini yele
göge yükselsinler hele.