Şairin Tüm Şiirleri » A Kadir Bilgin

Sokul yanima,
cigliklar dolarken kentin sokaklarina
yirmidört ayar yankilar düser daglardan.
Üsürüm kar giyinmis agaclar gibi
simsiki tut ellerimi ki,
bir kir cicegi korkusuzluguna ulasayim.

Tuz ekmek ve sarap kadar kutsal,
okunmasi düslenen bir kitabin
el degmemis koyaklari kadar gizemli,
sevdaya ait ne varsa icimde
sirtimda tasiyorum aksamlari.

Rüzgarin bastancikarici cagrisina kapilip
ipini koparan ucurtma gibi
cilgin olmak istiyorum,
bu yüzden,
görmüyor musun kollarim
sana uzaniyor savas alaninin
tam ortasindan

Pesimde kanima susamis canavarlar var,
gecenin sabaha yakin olan kisminda
cali ol
yapraklarinin arasina al beni,
dikenlerin batmasin ama.
cocuklar kadar berrak pinarlar
olsun avuclarinda,
bir yudum ictigimde
ay kanatlarini tak
gözlerime gözlerinle
yak beni yüregindeki atesle.

Karinca gölgesi olsan bir ögle üstü,
uyusam uykularin en derininde,
mermer yontular görsem düsümde,
kilifindan cikarsam ölümü
rasgele öpsem agustos gibi yanan gögsünden,
uyandigimda sen yoksan
haykirsam, haykirsam, haykirsam..