Sana giden yolum uzundu benim,
bir ömür boyunca seni arayan ve zikzak çizerdi,
senin yerine, karşıma sensizlik çıktığı zaman.
Senin bakışına ulaşana dek geçtim gölge ve ses kirliliğinden,
ne ki senin uğruna en arı tonlar süzdüm bedenimin zenginliğinden.
Gözyaşım oldu her şefkatin senin savundum,
onları henüz tatmadan ve bir gün görüşme,
umudunu da taşıdım bağrımda hiç usanmadan.
Sana giden yolum uzundu benim, o denli uzun ki,
çıktığın zaman gerçekten karşıma, seni tanıdım,
ama ben kendimi yadsıdım, inan.
Şeffaflaştırmıştı beni acılar,
ortadaydı tüm varlığım apaçık.
Sonsuz bir bayrama dönüşmüştüm ki
gelip durmalıydın yanımda artık.
Sana giden yolum uzundu benim,
oysa buluşmamız çok kısa oldu.
Böylesi bir sonu bilseydim eğer uzatır dururdum o uzun yolu.