| 
        
          | 
  
  
  
    
 ![Annem Şiiri » Şair » Attila Jozsef]()  
 
   
 
 
 Fincanı aldı iki elinin arasınabir pazar günü akşamüstüdudaklarında hafif bir gülümsemeöylece oturup kaldı alacakaranlıkta –
Getirdi küçük bir tencereyleakşam yemeğini beylerin evinden,yattık ve ben düşündüm beylerinbüyük bir tencereyle yiyeceklerini –
Annemdi, ufak tefek, öldü erkenden,erken ölür çamaşırcı kadınlar çünkü,titrer ayakları taşıdıkları yüktenve ağrır ütü yapmaktan başları –
Dağ isterse işte çamaşırlarsinirlerini dinlendirmek için bulutlarlaişte buhar ve hava değiştirmek isterseçamaşırcı kadın için işte çatı –
Görüyorum onu, elinde ütüyle kalakaldı.İnceydi vücudu kırılacak kadardaha da ince oldu kırınca sermaye –çalıştırın kafanızı emekçiler –
Boynu kıvrıldı çamaşır yıkamaktan,bilemedim ne kadar genç olduğunu,temiz önlükler kuşanırdı düşlerindeselâmlardı onu postacı o zaman.
 Åžair  » : Attila Jozsef | Tarih: 05.05.2021
 Makale Okunma Hiti : 736 ~]
 
           
 |  |