Orhan Kemal Nazim Hikmet’e yazdigi siir

26 Eylül 19 Pazar sabahi babamin cezasi biter hapishaneden ayrilir Ayrilmadan birkaç gün önce Nâzim Hikmet’e bir siir yazar ona okur ve agladigina taniklik eder

26 Eylül 19 Pazar sabahi babamin cezasi biter hapishaneden ayrilir Ayrilmadan birkaç gün önce Nâzim Hikmet’e bir siir yazar ona okur ve agladigina taniklik ederBu siiri paylasmak istiyorum NÂZIM HİKMET’ESen“Promete’nin çigliklariniKaba kiyim tütün gibi piposuna dolduran adam”Sen benim mavi gözlü arkadasimKabil degil unutmam seni 26 Eylül 19Seni yapayalniz birakip hapishanedeBir üçüncü mevki kompartimanda pupa yelkenKosacagim memleketeVe trenBir güvercin gibi çirpinarak istasyona girecekGözü yasli bir genç kadinaBes senenin ardindanKocasini getirecek O dem ki bos verip istasyon halkinaYanaklarindan öperken sevgilimiSen neseli mavi gözlerinle bakacaksinİçimden bana O dem ki yürekten her sey atilacakEkmek – kin – hasretFakat Nâzim HikmetSen su kadar kilometre uzakta kalman